Assamese Poem অসমীয়া কবিতা Assamese Love Poem অসমীয়া প্ৰেমৰ কবিতা ভালপোৱাৰ কবিতা Bhalpowar Kabita

  হে নাৰী যদি তুমি নিজকে দুখ আৰু যন্ত্ৰণাতে পোৱা এই শব্দবোৰকে এখনি নিহালিৰ দৰে মেৰিয়াই লোৱা, নিচুকণিৰ দৰে কোমল যি সপোনৰ দৰে উজ্জ্বল, মেঘৰ দৰে আলসুৱা যি বৰষুণৰ দৰে ঠুনুকা, বতাহৰ দৰে চঞ্চলা যি মাটিৰ দৰে উৰ্বৰা, ৰ'দৰ দৰে শক্তিশালী যি জোনাকৰ দৰে এন্ধাৰ বিনাশী, যদি তুমি ভবা, সকলো শেষ হৈ গৈছে ক্লান্ত, পৰিশ্ৰান্ত, অৱহেলিত তুমি। হে অদম্য যুঁজাৰু, বিশাল আকাশৰ তলত একমাত্ৰ তুমিয়ে শুদ্ধ, তুমিয়ে সঁচা এই পৃথিৱীত কেৱল তুমি এক জীৱন্ত কবিতা যি মক্কাৰ দৰে পৱিত্ৰ য'ত মহাবোধিৰ নিচিনা প্ৰশান্তি।

(১) তোমাৰ সলাজ চাৱনিত মোৰ চকু পোৰে ইমানকৈ কিয় সাজিছা মোৰ বুকু দহে তুমি দূৰণিৰ জোন আন্ধাৰে-পোহৰে মোৰ চকুলো সৰে। ইমান গভীৰতাৰে তোমাক কোনেনো বিচাৰে মৰমৰ ডোলে মন বান্ধি ৰাখে। (২) নীলা আকাশৰ গভীৰতাত নৈৰ তলত শিলগুটিৰ দৰে দিনৰ পোহৰত নেদেখা তৰাবোৰ পৰি থাকে এন্ধাৰ হোৱালৈ। তুমি সেইবোৰ দেখা নোপোৱা, কিন্তু সেয়া তাত আছে নেদেখা বস্তুবোৰ এতিয়াও আছে। (৩) নৈত এটোপাল তেজ নিহলি হৈ গৈছিল পানীত ওপঙি আছিল ৰঙা সন্ধিয়া জোনে ছটিয়াই দিছিল জোনাক আমাৰ জিভাত। আৰু কিমান কাঢ়িবি অ’ নদী চকু উখহি নামি আহে ব্যথা নোপোৱাখিনিৰ। মই তোমাক ওৰেতো জীৱনৰ বাবে ভাল পাওঁ কাৰণ তুমিয়ে মোৰ হাড়ত লাগি থকা মাংস।

মধুচন্দ্ৰিকাঃ বতাহ বলিছে বৰকৈ জুইকুৰা দাও-দাওকৈ জ্বলিছে মনত তাপত দহিছে শৰীৰ চৰৈৱতী চৰৈৱতী! তাৰপিছত লাহে লাহে তোমাৰ কাণৰ লটিত কুটকুটাই ডিঙিয়েদি নামি আহিব এখন পানী জাহাজ বুকুৰ ঠিয় গৰায়েদি নামি আহোতে যদি আঁচোৰ লাগে কলিজাত, তুমি জানো উফ্ বুলি উঠিবা? নাভীৰ দ' ৰ এচলু পানীত পখালি ল'ম মই জিভাৰ লুণীয়া সপ্তস্বৰৰ সপ্ত মঞ্জৰীয়ে খামুচি ধৰিব হেৰুৱা সুৰৰ তান এই জ্বলে এই নুমাই বিহগী ৰাতিৰ জুইৰ তাপত সকলো যেন ছাই হৈ যায়।

প্ৰস্তাৱনাঃ ৰ'দটো গাত লৈ বাৰান্দাখনে হাঁহি আছিল ভিজা চুলিবোৰ শুকাই শুকাই কথাৰ জোঁটবোৰ এটি-এটিকৈ খুলি আছিল  ৰ'দে থৰ লাগি বাৰান্দালৈ চাই আছিল। বেলাটো পাৰ হোৱাৰ পিছত সি যেতিয়া যাবলৈ ওলাল তাই দুচকু সেমেকাই ক'লে, সন্ধিয়া নামক একেবাৰেই যাবা দীঘল ৰাতিটো মই কঁপি কঁপি যেনেতেনে জাৰৰ স'তে পাৰ কৰিম কেৱল পুৱাৰ অপেক্ষাত।