(১)
এৰি অহা দিনবোৰে যদি
তোমাকো আমনি কৰে কোনোবাদিন
ফাগুনে কঙালী কৰা বিৰিখে যদি
এখিলা পাতকে থাকে সাৱটি
মোলৈ মনত পেলাই তুমিও এদিন
চকুলোৰে তিয়াবা তোমাৰো চকুৰ পাহি।
(২)
বসন্তৰ এটি এটি কলি
ক’ত ক’ত জানো এৰি আহিলোঁ
পালোঁ কি হেৰুৱালোঁ
তাৰো গম নাৰাখিলোঁ
কেৱল মাথো তোমাৰ নামৰ
ঠিকনাটি
বুকুৰে ক’ৰবাত বৰ যতনে
গোপনে সাঁচি ৰাখিলোঁ।
(৩)
উফঃ ব’হাগৰ এই বৰষুণৰ গুনগুন
যেন প্রথম প্রেমৰ সুৰ
তুমি ৰ’দ মই ৰ’দালি
তুমি জোন
মই তোমাৰে জোনাকী
মোৰ উকা পদুলিৰ তুমি বকুল
সেই সুবাসেৰে মন বিয়াকুল
পাতলীয়া হিয়া নোৱাৰি ৰাখিব বান্ধি
কি কৰোঁ, নকৰোঁ ভাবনাত
এই কেঁচাপতীয়া জীৱনটো দিলোঁ
তোমাৰ নামতে লিখি।
(৫)
আঙুলিয়ে আঙুলিক
হাতে হাত খামোচি
অজানিতে বান্ধ খাই পৰিছে
দুটা জীৱন এতিয়া এটা
আমি খোজে খোজ মিলাই গৈ আছোঁ
দুখন সৰু সৰু পৃথিৱীয়ে যেন হাঁহিছে
ভগাই লৈছোঁ সুখ আৰু অসুখবোৰ
ইজনে আনজনৰ
এই হাঁহি আৰু চকুলোৰ মাজত
ৰামধেনুৰ দৰে বিয়পি পৰিছে
ইমূৰৰ পৰা সিমূৰলৈ
হৃদয়ৰ পৰা হৃদয়লৈ
আমাৰ উদাত্ত প্ৰেম।
Comments